13 januari 2016: Rob Henning
Leven op de waakvlam: strategie, nut en noodzaak van een winterslaap

Als de herfst van 2015 een indicatie is, dan gaat de winter niet veel voorstellen. Maar we weten het natuurlijk niet zeker. Gaat Erben Wennemars deze winter eindelijk zijn felbegeerde kruisje halen of gaat hij weer heel teleurgesteld zitten uithuilen bij Matthijs van Nieuwkerk? Zijn de wissels van het spoor wekelijks bevroren of rijdt de trein gewoon op tijd? En hoe gaat het in de natuur? Wordt het een winterslaap of een winterdutje?

De egel, het lieveheersbeestje, de vleermuis, de kolibrie en de grizzlybeer, het zijn heel verschillende dieren, maar ze hebben één overeenkomst: ze houden allemaal een winterslaap. In zijn lezing voor het Science Café (de eerste in het nieuwe jaar) gaat prof. dr. Rob Henning in op de vele verschijningsvormen van dit fenomeen en bespreekt hij de strategie, het nut en de noodzaak ervan. Verder geeft hij enkele voorbeelden van de grote aanpassingen in de lichaamsprocessen van winterslapers die hun leven op de waakvlam mogelijk maken. Ook bespreekt hij hoe de trukendoos van winterslapers toegepast zouden kunnen worden bij de mens. Misschien handig voor als je naar Mars gaat of zo. Want als je hier blijft is het maar de vraag of het eigenlijk nog wel nodig is.

Vooraf en in de pauze zal Martin van de Vrugt de diertjes zachtjes in slaap zingen, en na de pauze gaat James van Lidth de Jeude rond met de microfoon voor vragen en discussie.

Tekst Peter van Diest, illustratieontwerp Martijn Harleman