Frans Verstraten


Frans Verstraten studeerde experimentele psychologie in Nijmegen. In 1994 promoveerde hij cum laude aan de Universiteit Utrecht op een proefschrift over het waarnemen van beweging.

De Nederlandse Vereniging voor Psychonomie verkoos de dissertatie als beste psychonomische publicatie tussen 1993 en 1995. Voor zijn benoeming tot hoogleraar in juli 2000 (als opvolger van wijlen Piet Vroon) werkte Verstraten als akademie-onderzoeker. Verder was hij verbonden aan McGill University, Harvard University, Advanced Telecommunications Research Institute in Kyoto en de Universiteit van Toronto.

Wat zou een blinde zien als deze ineens weer zou kunnen waarnemen? Waarom zien we illusies en zijn illusies eigenlijk wel fouten van onze hersenen? Hoeven we onze ogen maar open te houden om de wereld tot ons te laten komen? Waarom bestaat er zo iets als ‘aandacht’? Wat weten kunstenaars van onze zintuigen en hoe gebruiken zij die informatie? En maakt ook de natuur gebruik van die kennis?
Zo maar wat vragen die aan bod zullen komen tijdens de lezing (en uw hersenen wellicht nog langer bezig zullen houden…). Verstratens verhaal wordt ondersteund door voorbeelden die u nog lang zullen heugen en doen afvragen of uw brein u wel echt nauwkeurig informeert…