9 december 2009: Stefano Stramigioli
The robots are coming!

Zouden robots in de toekomst een deel van het personeelstekort in de gezondheidszorg kunnen oplossen? Kunnen robots demente bejaarden gezelschap houden en spelletjes met hen doen? Prof. dr. ir. Stefano Stramigioli van de Universiteit Twente opperde het als een serieuze mogelijkheid tijdens zijn presentatie over robots op 9 december in het Science Café. In de discussie met de zaal – onder leiding van James van Lidth de Jeude – bleken de meningen hierover verdeeld. Robots komen er onvermijdelijk aan, stelde Stramigioli.

In een met fraai beeldmateriaal en filmpjes gelardeerd betoog liet hij zien wat er aan onderzoek gebeurt en wat er al aan robots bestaat. Een opvallende toepassing is de robot die prostaatoperaties uitvoert. Het ziekenhuis in Gronau (bij Enschede over de grens) blijkt er toonaangevend mee in Europa te zijn: zo’n 800 tot 900 robotoperaties per jaar. Inmiddels staat een dergelijke robot ook al in tien ziekenhuizen in Nederland.

Wie aan robots denkt, ziet haast vanzelf machines voor zich die menselijke handelingen verrichten. Het oerbeeld van de robot komt daarmee overeen: een mensachtige machine. In de praktijk zien robots er als echte machines uit, van de automatische stofzuiger die je nu al gewoon in de winkel kunt kopen tot de robotarmen die in de auto-industrie gemeengoed zijn. Op mensen lijkende robots zijn op dit moment alleen voor onderzoek bedoeld. Onderzoekers doen er waardevolle inzichten mee op over bewegingen, om bijvoorbeeld betere prothese te maken.

De robot is voor onze samenleving net zo onafwendbaar als de ict-technologie dat gebleken is. Dat riep in de zaal de vraag op of je alles moet willen wat technisch kan. Daar wordt ook in vak- en beleidskringen over gediscussieerd, stelde Stramigioli. Science cafés zijn één manier om het publiek daarover te laten meepraten. In maart 2010 gaan we dat in ons café doen over nanotechnologie, in het kader van de nationale Nanokaravaan.

Stramigioli en zijn medewerkers hadden 4 robots meegenomen die ze tijdens de pauze onder grote belangstelling demonstreerden.

De band van de avond, Dolly I Beg Your Pardon, leverde met haar sfeervolle akoestische muziek een warm tegenwicht tegen de machines. Ines van Deursen op gitaar, Corina Golsteyn op contrabas en Mariska Petrovic op mandoline en gitaar, speelden en zongen een mooie mix van country ballads, eigen nummers en covers van artiesten als Stevie Nicks en Neil Young.